Bohaterowie to zarówno postacie historyczne jak i towarzyszące im postacie fikcyjne, wpisane w wydarzenia sprzed czterech tysięcy czterystu lat. Powieść powstała pod wpływem fascynacji autorki wielkim odkryciem archeologicznym dokonanym w 2018 roku w Sakkarze – jest to grobowiec arcykapłana Wahtye’ego. To zapisana w grobowcu historia zemsty, kary i miłości stała się kanwą przedstawionych w powieści wydarzeń. W czasie pisania autorka wykorzystała także swoją wiedzą historyczki oraz wielką miłość do archeologii Egiptu. Nie bez znaczenia była także fascynacja autorki powieścią Bolesława Prusa „Faraon”. I jej ekranizacją zrobioną przez Jerzego Kawalerowicza.
Saga rodzinna „Tajemnice pisaków Sakkary” opowiada o domu i dzieciach Nefersahora, arcykapłana i budowniczego piramid, jednego z najważniejszych mężczyzn w państwie; ojca i męża. Ród jego jest spokrewniony z dynastią faraonów. On i jego dzieci tworzą dzieła sztuki, dokonują odkryć naukowych, wspierają rozwój państwa, rozumiany jako rozwój znaczenia i potęgi ich rodu. Potrafią pięknie i bezinteresownie kochać, szczerze oddają cześć bóstwom, wierzą w siłę dobra. Jednocześnie nie są obce im koterie i intrygi. A przede wszystkim część z nich cechuje brak umiejętności wybaczania. W efekcie tego ostatniego rodzi się potrzeba zemsty, której realizacja sięga za grób wyzwalając gniew bogów. Grzechy Nefersahora i jego synów sprowadzają na miasto Memfis plagę. Do nierównej walki z pierwszą historycznie epidemią malarii staje najmłodsza z córek, przełożona egipskich lekarek Meritites wraz z uczennicami.
Powieść osadzona jest w autentycznych realiach życia starożytnych Egipcjan. Razem z bohaterami poznajemy miasta Egiptu, świątynie, organizację budowy piramid. Bierzemy udział w wydarzeniach religijnych jak m.in.: składanie ofiar, obrzędy pogrzebowe, balsamowanie ciał, koronacja, ślub. Szukamy ulgi w cierpieniu u wielkich lekarzy i w pierwszym ośrodku leczniczym w Kom Ombo. Jesteśmy obecni w surowej pod względem dyscypliny szkole dla młodych arystokratów w oazie Fajum. Poznajemy też ciężki los żołnierzy, organizację armii i sposoby utrzymywania jej w gotowości bojowej. W powieści nie brakuje opisów wspaniałości Egiptu: biżuterii, wyposażenia domu, architektury.
Dopełnieniem opisów są ilustracje przedstawiające cuda starożytnego Egiptu pochodzące ze zbiorów Metropolitan Museum w Nowym Jorku.
Autorka
Agnieszka L. Janas jest dziennikarką, blogerką i autorką książek. W sprzedaży znajduje się sześć pozycji wydawniczych: „Elegantki. Moda ulicy lat 50. I 60. XX wieku”, „Dandysi i dżentelmeni”, „Dziewczyny. Moda ulicy lat 70. I 80. XX wieku” a także „Antkowiak. Niegrzeczny chłopiec polskiej mody” (współautor Jerzy Antkowiak), „Drzwi do stylu” (współautorka Dorota Wróblewska) oraz „Mira. Po prostu kobieta”. Są one inspiracją dla osób zainteresowanych modą, wspomnieniem młodości czy też „na żywo” opowiedzianą historią mody. Jej ostatnia książką jest „Mira. Po postu kobieta”, powieść oparta na przedwojennych i wojennych losach Miry Zimińskiej-Sygietyńskiej. Książka ta jest efektem fascynacji autorki postacią Miry Zimińskiej-Sygietyńskiej, a także przedwojenną kulturą i sztuką.
Autorka wielokrotnie brała udział w programach telewizyjnych i radiowych poświęconych modzie i dwudziestoleciu międzywojennemu. Jest dwukrotną stypendystką Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Więcej o kulturze i sztuce znajdziecie tutaj.
